Bugün hafta sonunun psikolojik olarak vermiş olduğu rahatlığıyla başladım güne. Gri bir hava, hafiften bahar serinliği var ama büyüdüğüm bu şehirde yıllardır duymadığım kadar kuş sesiyle bir sabah.
Tolstoy’a göre iki şekilde başlıyor bütün muhteşem hikayeler; ya şehre bir yabancı geliyor ya da birisi yolculuğa çıkıyor. Tam olarak ikinci kısımdayım. Hoş zaten kendimi bildim bileli yeni bir yere giderken heyecandan yerimde duramam.
Aldığım kararı bireysel mentorlerimden birisiyle konuştuğumda net olarak çözümü bilmediğimi belirttim. Yine burada ilham verici bir sözle enerji kazandım. “Görmek istediğin değişimin kendisi ol.” diyordu Gandhi. Aynı konuşma içerisinde muhteşem bir çözüm nasıl olur diye konuştuğumuzda ise, muhteşem bir çözüm hikayesi yazmamı söyledi. Bu da beni yazmak konusuna daha çok yakınlaştırdı.
Evet gelecek günlerde bir blogla devam edeceğiz ve bütün bu hikayeyi orada birleştireceğim. Bugün ve bundan sonraki her gün bu yolculuğa eşlik ediyorsanız, keyifli anlar dilerim. Bakalım kahramanımızı neler bekliyor…