Yine aklımda Tolstoy’un bana ilham olan sözü; Tüm muhteşem hikayeler iki şekilde başlar. Ya bir insan bir yolculuğa çıkar, ya da şehre bir yabancı gelir. Yine yolculuğun keyfi ve deneyimlerin kattığı anlamlar…
Herkes hayatında kendine göre büyüklü küçüklü sorunlar yaşıyor öyle değil mi? Kimi istediği telefonu alamıyor, kimi istediği yere gidemiyor, kimi sevdiğinden uzakta, kimiyse bir hastalığın ellerinde.
Ben dengeye inanıyorum. Bir sorun varsa, bir çözümü mutlaka vardır ya da ortada sorun bile yoktur belki de. Ama bir sorunu fark etmek, ona çözüm üretmek hatta o çözüm için adım atmak hepsi farklı şekillerde farkındalıklar ve sorumluluklar istiyor.
Geldiğim noktada görüyorum ki, sorumluluğunu almadığın hiçbir şeyi değiştiremezsin. Bununla da kalmamalı, sorumluluğunu almadığın noktada yorum dahi yapmamalı insan. Sorumluluk almak ise inanç ve cesaret istiyor. Yaşamak istenilen her neyse, değişmesi gereken her neyse ona inanıp ve ona dair yapılacak yolculukta cesur olmalı insan. Dünya’yı değiştiren hikayeler, büyük aşklar, büyük icatlar da bir yola adanmışlıkla ortaya çıkarlar. Kendi adıma bugün çok mutluyum. Evet inanç ve cesaret. Bugün bunu düşünün.